Een stelschroef wordt normaal gesproken gebruikt zonder moer (wat hem onderscheidt van een bout), maar wordt in plaats daarvan geschroefd in een gat met schroefdraad dat in slechts één van de twee te bevestigen voorwerpen is geboord. Een stelschroef heeft vaak geen kop en is over de hele lengte voorzien van schroefdraad, zodat hij volledig in dat gat past; in welk geval het een stelschroef of blinde schroef kan worden genoemd.
Stelschroeven zijn niet altijd de beste manier om het koppel van aangedreven assen te weerstaan. Om de kans op uitglijden te verkleinen en het draagvermogen te vergroten, kan een pal (vaak 'plat' genoemd) worden gefreesd of geslepen op het deel van de as waar het punt van de stelschroef contact maakt. De pal moet echter vóór het bevestigen nauw op één lijn liggen met het schroefdraadgat. De operator kan vaak voelen hoe de schroef het platte vlak in definitieve uitlijning duwt terwijl hij de laatste halve of kwartslag maakt die de schroef vastdraait. Stelschroeven kunnen met succes bestand zijn tegen toepassingen met een hoog koppel als de details kloppen.
Voor een langere levensduur zijn stelschroeven meestal gemaakt van gelegeerd staal en gehard. Geharde stelschroeven laten vaak een plastische vervorming achter, in de vorm van een cirkelvormige of halfronde markering, in de as waar de schroef tegenaan zit. Dit heeft zowel voor- als nadelen. Aan de positieve kant verhoogt een dergelijke vervorming de houdkracht (koppelweerstand) van het gewricht, omdat de schroef in wezen 'zijn eigen arreteermechanisme maakt' op een kleine maar effectieve schaal. Aan de andere kant, als men streeft naar een vlekkeloze cosmetische afwerking van het onderdeel waartegen het wordt geplaatst, moet men maatregelen nemen om de cirkelvormige markeringen te voorkomen. Bij de meeste stelschroeftoepassingen is deze overweging niet relevant. Een ander nadeel is dat deze plastische vervorming overeenkomstige hoge punten in de schacht rond het cirkelvormige merkteken kan veroorzaken. Dit kan problemen veroorzaken tijdens de demontage als een lager of een ander onderdeel met nauwe toleranties langs dit gebied moet glijden.
